این چند وقت احوالات مختلفی بر من گذشت. غم شادی عشق نفرت دو راهی
هنوز با دوستم کات نکردم. با اینکه یه زمانی به این نتیجه رسیدم که باید رها کنم.
اما هنوز داخل رابطه هستم باهاش. شاید تمایلم بهش بیشتر شده باشه ولی در کل توی رابطه به نظ خودم پخته تر شدم.
اون نیاز های من تو رابطه زیاد نمیتونه منرتفع کنه. نمیدونم این بخشی از لجاجتش یا نه
ولی خب...
توی سفر قبلی که رفتم تقریبا اکثر پسرا رفته بودن توی نخم. نیدونم چرا؟!!! ولی این حرف خود یکی از مردها بود که بعدا بهم گفت..داستانش مفصل
فعلا ژنرال شدم
:))))))))))
پی نوشت: خوبم زهرا جونم
